بحب بداية اى حاجة ..بداية اليوم والشمس طالعة زمشرقة بتدينى حيوية وتفاؤل وسعادة..وكل ما الليل يقرب بحس باكتئاب بسيط.وبحب اول الاسبوع السبت والاحد والاتنين ولما يقرب يخلص بزعل اوى الا فى حالة لو كنت مستنية حاجة معينة وعايزة الايام تجرى بسرعة.ودايما البداية فى اى حاجة بتبقى احلى حاجة..يعنى لما تيجى رايح رحلة مثلا وتوضب فى الشنط وتحاول ما تنساش حاجة وانت مسافر وتجهز نفسك للرحلة.اهوا ده بيبقى احلى من الرحلة نفسها.الاستعداد للرحلة.حتى فى العلاقات الشخصية دايما الارتباط فى الاول والخطوبة بتبقى احلى ايام واحلى مشاعر وبيبقى فيها اللهفة والشوق والاندفاع .صحيح كل مرحلة ليها حلاوتها.بس فى الاول احلى برضه.ده حتى لما تجربى تطبخى اكلة لاول مرة لازم تطلع حلوة وبيسموه (حظ المبتدئين) والتجهيز للاكل زى المحشى مثلا ممكن ياخد منك يوم كامل وفى الاخر يتاكل فى ثانية.المتعة بقى ما كانتش فى اكله.لكن كانت فى تجهيزه وتجهيز الحشو ولف ورق العنب ورصه فى الحلة.انا دايما بحب بداية الاشياءوبحب التجهيزات والاستعداد لاى حاجة.وبكره نهاية الاشياءوبكره كلمة النهاية..الا لو كانت مرحلة وحشه اوى الواحد مستنى فعلا انها تنتهى لكن مش عشان تنتهى بس لكن عشان برضه تبتدى مرحلة جديدة احلى
– يُرجى الإلتزام بكتابة المواضيع و الردود باللغة العربية الفصحى ، لإحياء لغة القرآن الكريم .